به مناسبت میلاد پیامبر اسلام-صلّی الله علیه وسلّم- مراسمی با حضور استاد دکتر محمود ویسی در بوکان برگزار شد.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح، به مناسبت سالیاد میلاد پیامبر رحمت و عدالت حضرت محمد -صلّی الله علیه وسلّم- در پنجشنبه شب ۲۶ دیماه ۱۳۹۲ مراسم با شکوهی در مسجد حاج عبدالرحمن عبداللهی برگزار شد.
در این مراسم که با استقبال گسترده‌ی مردم شهرستان بوکان مواجه شد، استاد دکتر محمود ویسی، استاد دانشگاههای تهران و عضو اتحاد جهانی علمای مسلمان، سخنرانی کردند. استاد ویسی با خواندن اشعار زیبا و تاثیر گذار درباره‌ی مدح پیامبر و صلوات بر آن ذات پاک سخنان خویش را آغاز کرد. وی در ادامه به توضیح حدیث «بَدَأَ الْإِسْلَامُ غَرِيبًا، وَسَيَعُودُ غَرِيبًا كَمَا بَدَأَ، فَطُوبَى لِلْغُرَبَاءِ» پرداخت. وی بیان کرد که اسلام با غریبی کار و فعالیت خود را شروع کرد و پس از مدت زمان دیگری دوباره اسلام به حالت غربت باز می‌گردد. پس خوشا به حال کسانی که غریب هستند.
دکتر ویسی تعابیر مختلفی که درباره‌ی واژه‌ی «غربت» و «غریبی» در عرف و در بیانات بزرگان دین وجود داشته ارائه کرد. به عنوان مثال، از زبان زین العابدین ابن الحسین ابن العلی -رضی الله عنهم اجمعین- مفهوم «غریب» را اینگونه توضیح داد: «لیس الغریب غریب الشام والیمن بل الغریب غریب اللحد والکفن»، غریب کسی نیست که در شهری مانند شام یا یمن گم شده باشد، بلکه غریب خطرناک و وحشتناک کسی است که در قبر و کفن بی‌کس و تنها باشد. فاقد عمل نیک و صالح باشد. اما اگر کسی دارای عمل صالح باشد، چنین غربتی برای او دارای خیر و برکت خواهد بود.
دکتر ویسی از زبان پیامبر واژه‌ی «غربا» را این چنین تشریح کرد: غریب کسی است که اهل تقوی باشد. اهل مهربانی، محبت و انس باشد. اهل عمل صالح باشد. اهل صداقت و اخلاص باشد. وی با ذکر مثال‌هایی اضافه کردند که غریب کسی است که اخلاقش در جامعه غریب باشد. مثلاً در جامعه‌ی ما، حجم «دروغگویی» بالا رفته است و مردم به آسانی دروغ می‌گویند. اگر در چنین جامعه‌ای کسی پیدا شود که اهل صداقت و راستگویی باشد و به هیچ قیمتی حاضر به دروغ گفتن نباشد، چنین فردی غریب است. پس این فرد مورد بشارت حدیث پیامبر قرار می‌گیرد که فرمود: «فطوبی للغرباء». همچنین در شرایطی که «دزدی» کردن نشانه‌ی زرنگی باشد، کسی وجود داشته باشد که به راحتی بتواند دزدی کند ولی این کار را نمی‌کند، این فرد غریب است و بشارت پیامبر شامل او می‌شود.
دکتر ویسی اظهار تأسف کرد که امروزه، افراد خیلی کمی در نماز جماعت صبح در مسجد حاضر می‌شوند و اینان غریب هستند. مساجد هم دچار غربت شده‌اند. پس اگر در چنین شرایطی ما در مسجد حضور داشته باشیم، مژده‌ی پیامبر شامل حال ما می‌شود.
این عضو اتحادیه جهانی علمای مسلمان در میان صحبت‌هایشان اشاراتی به نحوه‌ی تعامل پیامبر با خانواده‌شان نمودند و اظهار داشت که اصحاب در زمان پیامبر برای اینکه از شیوه‌ی برخورد پیامبر با خانواده و اخلاق ایشان در برابر خانواده سؤال کنند، از حضرت ابوبکر یا حضرت عمر -رضی الله عنهما- نمی‌پرسیدند بلکه از‌ام المؤمنین عایشه -رضی الله عنها- سؤال می‌کردند. و این یعنی بها دادن به زن و خانواده. پیامبر می‌فرمودند: « خَيْرُكُمْ خَيْرُكُمْ لِأَهْلِهِ، وَأَنَا خَيْرُكُمْ لِأَهْلِي». وی همچنین به مسأله‌ی تربیت فرزندان پرداخت و گفت که تربیت متأثر از فعل و حاصل عمل است نه گفتار. با فعل درست خودمان باید به کودکان بیاموزیم که دروغ بد است نه اینکه به آنان بگوییم دروغ نگویید. پیامبر خدا حتی با نگاه محبت‌آمیز خودشان افراد را متحول می‌کردند. «نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسأله‌آموز صد مدرس شد». از دیدگاه استاد ویسی این غمزه، همان غمزه‌ی وحی بود. «آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند آیا بود که گوشه‌ی چشمی به ما کنند» پیامبر خدا صاحب این «گوشه‌ی چشم» بود.
عبدالله بن سلام دانشمند یهودی که حافظ تورات و انجیل بود، او را به نزد پیامبر فرستانند تا با پیامبر مناظره کند و پیامبر را وادار کند تا از دعوت خویش دست بردارد. وقتی که عبدالله رسید، پیامبر خدا فقط نیم‌نگاهی به او کرد. عبدالله بر اثر این نیم‌نگاه پیامبر، چنان متحول شد حتی نتوانست دو کلمه با پیامبر حرف بزند و برگشت. از او پرسیدند چه شده است؟ جواب داد: «والله ما هذا الوجه بوجه الکاذب» گفت: به الله قسم، این چهره‌ای که من دیدم، چهره‌ی یک فرد دروغگو نیست. و پس از این جریان، عبدالله مسلمان می‌شود.
دکتر ویسی در ادامه سؤال کرد آیا همچنانکه با نگاه عاشقانه و محبت‌آمیز به نامحرمان نگاه می‌کنیم، با همین نگاه هم به خانواده‌ی خود نگاه می‌کنیم؟ آیا با محبت و احترام به همسرانمان گوش می‌دهیم تا احساس کنند که دو گوش وجود دارد که به حرف‌هایشان توجه می‌کند، هرچند حرفهای ساده‌ای باشند؟ وی با بیان این مطالب چنین نتیجه گرفت که تربیت محصول فعل است و فقط ۳۰ درصد آن ناشی از قول است. وی سخنانش را با توضیح قسمت آخر حدیث پیامبر که کمتر به آن پرداخته شده، به پایان رساند که درباره‌ی این نکته‌ی مهم است که غریبانی که در آینده پیدا می‌شوند، منزلتشان به اندازه‌ی ۵۰ نفر از اصحاب رسول خداست و مخاطب بشارت مورد اشاره در حدیث پیامبرند.
نظرات